Jak u psów dochodzi do neutropenii

1 Jaka jest morfologia neutrofilów u zwierząt?

Neutrofile są linią leukocytów granulocytarnych z cytoplazmą zawierającą charakterystyczne ziarnistości o niepozornym lub "neutralnym" zabarwieniu. Neutrofile naczelnych (w tym człowieka) są wyraźniej wybarwione specjalnymi cząsteczkami, natomiast cytoplazma neutrofilów bydlęcych jest różowa, ponieważ zawiera duże cząsteczki trzeciorzędowe. Jądra neutrofilów są głęboko wybarwione, gęste i podzielone na 3-5 płatów. W rozmazie krwi neutrofile są nieco mniejsze od eozynofili i bazofili.

2 Co to jest "ciało młoteczkowate"?

Pęcherzyki młoteczkowe to małe, okrągłe płaty jądrowe, które są połączone z jądrami neutrofilów cienkim włóknem. Występuje ono zwykle w niewielkiej liczbie neutrofilów u kobiet i reprezentuje nieaktywny drugi chromosom X. Jego struktura jest podobna do struktury chromosomu X. Jego struktura jest podobna do struktury pęcherzyków podłużnych w komórkach nabłonkowych samic. Jeśli pęcherzyki podudzia są obecne w dużej liczbie neutrofilów u samców, wskazuje to na zaburzenia chromosomalne, takie jak zespół XXY u samców falangi.

3 Jaka jest główna funkcja neutrofilów?

W ostrym stanie zapalnym neutrofile we krwi muszą przedostać się do tkanek i działać jako komórki atakujące na pierwszej linii frontu. W miejscu zapalenia dochodzi do uwolnienia chemokin, takich jak interleukina-8 (IL-8) i dopełniacz (C5a), co powoduje gromadzenie się neutrofili. Ich główną rolą jest fagocytoza i zabijanie bakterii. Neutrofile wykorzystują szereg metod do atakowania bakterii w fagosomie, w tym tworzenie rodników tlenowych, takich jak anion ponadtlenkowy i nadtlenek wodoru, oraz reakcję pomiędzy peroksydazą a nadtlenkiem wodoru w neutrofilach, w wyniku której powstaje kwas podchlorawy. Podsumowując, te rodniki tlenowe i inne tlenki uszkadzają błony lipidowe komórek docelowych. Ponadto neutrofile uwalniają również białka o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, takie jak defensyny i lizozym.

4 Jak przebiega proces wytwarzania neutrofili?

Szpik kostny produkuje granulocyty i monocyty, które wywodzą się ze wspólnej komórki macierzystej. W odpowiedzi na czynniki komórek macierzystych i interleukinę-6 (IL-6), pluripotencjalne komórki macierzyste proliferują i różnicują się w specyficzne dla danej linii komórki progenitorowe, które mogą różnicować się w neutrofile, monocyty, eozynofile lub bazofile. Komórki progenitorowe różnicują się dalej w komórki prekursorowe, które można zobaczyć w rozmazie szpiku kostnego. Wczesne prekursory leukocytów granulocytarnych (granulocyty pierwotne, wczesne i pośrednie) przechodzą pięć podziałów mitotycznych i ulegają zmianie kształtu jądra (okrągłe - ząbkowane - płatowate), stopniowej kondensacji chromatyny jądrowej oraz pojawieniu się asplenofilnych lub wyspecjalizowanych ziarnistości w cytoplazmie w miarę różnicowania się w dojrzałe granulocyty. U zdrowych zwierząt jedna komórka mieloidalna tworzy 16 lub 32 dojrzałe neutrofile płatowate w wyniku replikacji w ciągu 6 dni. Natomiast w fazie zapalnej ten czas dojrzewania ulega skróceniu, aby zwiększyć liczbę neutrofili przenoszonych do tkanek.

5 Co to jest czynnik stymulujący kolonie?

Czynnik stymulujący tworzenie kolonii (ang. colony-stimulating factor, CSF) jest grupą glikoprotein, które stymulują wytwarzanie neutrofili i monocytów przez szpik kostny. CSF) i czynnik stymulujący tworzenie kolonii makrofagów (M-CSF). Cytokiny te zapobiegają apoptozie prekursorów neutrofilów i monocytów, a ten mechanizm apoptotyczny ma na celu normalne ograniczenie liczby dojrzałych komórek w szpiku kostnym. Ponieważ CSF wydłuża czas życia prekursorów, prowadzi do wzrostu liczby neutrofilów i monocytów we krwi. Ponadto CSF zwiększa aktywność funkcjonalną dojrzałych neutrofilów i monocytów.

6 Jak rozpoznać różne frakcje neutrofilów we krwi i szpiku kostnym?

a. Pula krążąca. Krew płynąca w naczyniach krwionośnych zawiera dużą liczbę frakcjonowanych neutrofilów, a neutrofile w obrazie leukocytów pochodzą z puli krążącej.

b. Pula marginalna. Wiele neutrofilów frakcjonowanych pozostaje w bliskim kontakcie z komórkami śródbłonka w kapilarach i mikrowypustkach postkapilarnych, zawsze gotowych do wniknięcia do tkanki. Neutrofile te nie znajdują się w swobodnie płynącej krwi i dlatego nie są odzwierciedlone w obrazie leukocytów. Pula krążąca i pula brzeżna zawierają w przybliżeniu równą liczbę neutrofili, z wyjątkiem kota, u którego pula brzeżna zawiera trzy razy więcej neutrofili niż pula krążąca.

c. Pula magazynująca. Pula magazynowa składa się z nie dzielących się neutrofilów w szpiku kostnym, w tym neutrofilów płatkowych, neutrofilów pręcikowych i późnych neutrofilów młodocianych. Te komórki prekursorowe będą nadal różnicować się w neutrofile płatowate i są w stanie zaspokoić potrzeby psa przez kilka dni. Pula magazynowa jest największym źródłem neutrofilów.

d. Pula proliferacyjna. Pula proliferacyjna składa się z aktywnie dzielących się prekursorów neutrofilów w szpiku kostnym i obejmuje granulocyty pierwotne, wczesne i pośrednie.

7. Czy inne leukocyty w szpiku kostnym i krwi są podobne do neutrofilów? Czy one również zawierają inne składniki?

Podobnie jak neutrofile, eozynofile i monocyty we krwi również mają pulę krążącą i pulę marginalną. Komórki te nie mają jednak magazynów w szpiku kostnym. Limfocyty są przechowywane głównie w tkance limfoidalnej, a nie w szpiku kostnym czy krwi.

8 Co to jest przesunięcie jądrowe w lewo?

Lewostronne przesunięcie jądra wskazuje na obecność prekursorów neutrofilów we krwi, zwykle w postaci zwiększonej liczby neutrofilów o kształcie pręcików, podczas gdy późne młodociane i wczesne prekursory występują rzadziej. Do przesunięcia jądra w lewo dochodzi, gdy pula krwi i pula magazynowa szpiku kostnego zostają wyczerpane w wyniku migracji dużej liczby frakcjonowanych neutrofili do miejsca zapalenia. W tym momencie neutrofile pręcikowe (i wczesne prekursory) opuszczają szpik kostny w sposób niedojrzały. Chociaż przesunięcie jądra lewego jest zwykle spowodowane zakażeniem bakteryjnym, niektóre czynniki nieinfekcyjne, które wywołują stan zapalny, mogą również powodować przesunięcie jądra lewego, takie jak martwica tkanek i choroby o podłożu immunologicznym.

9 Istnieje kilka kategorii lewego przesunięcia jądrowego

Obraz leukocytów jest klasyfikowany w zależności od zwiększonego stężenia neutrofilów pręcikowych (lub wczesnych prekursorów), które można zaklasyfikować jako "regeneracyjne" lub "degeneracyjne" przesunięcie jądra w lewo. Jeżeli wzrasta liczba zarówno neutrofilów płatowatych, jak i pręcikowych, wskazuje to na regeneracyjne przesunięcie jądra w lewo. To przesunięcie jest stosunkowo korzystne, ponieważ zdolność szpiku kostnego do produkcji granulocytów pozwala na utrzymanie wyższego stężenia neutrofilów płatowatych podczas zapalenia. Nie ma jednoznacznej definicji zwyrodnieniowego przesunięcia jądrowego w lewo. Niektórzy uważają zwyrodnieniową lewostronną zmianę jądrową za przeciwieństwo regeneracyjnej lewostronnej zmiany jądrowej, ze stężeniem neutrofilów zrazikowych na poziomie lub poniżej zakresu referencyjnego, z towarzyszącym wzrostem neutrofilów pręcikowych (wczesne prekursory). Inni uważają, że zwyrodnieniowa jądrowa zmiana w lewo odnosi się do bezwzględnego stężenia neutrofilów pręcikowych większego niż neutrofilów zrazikowych, co jest rzadkie. Chociaż definicja jest kontrowersyjna, zwyrodnieniowa zmiana jądrowa lewostronna jest wyraźnie bardziej niepokojąca niż regeneracyjna zmiana jądrowa lewostronna. Zwyrodniałe przesunięcie jądrowe w lewo jest spowodowane zahamowaniem granulopoezy i/lub nadmiernym zapotrzebowaniem na neutrofile w miejscu zapalenia, co skutkuje niewystarczającą zdolnością szpiku kostnego do produkcji granulocytów, aby utrzymać prawidłowe frakcjonowane stężenie neutrofili.

10 Co to jest dojrzała neutrofilia

Obraz leukocytarny dojrzałej neutrofilii obejmuje zwiększone stężenie neutrofilów listkowatych i brak neutrofilów pręcikowatych (lub wczesnych prekursorów). Ten obraz leukocytarny może być obserwowany w różnych chorobach, a stwierdzenie tego faktu nie jest specyficzne bez znajomości stopnia nasilenia neutrofilii. Obraz leukocytarny dojrzałej neutrofilii można podsumować jako neutrofilię z brakiem przesunięcia jądrowego w lewo.

11 Co to jest przesunięcie jądrowe w prawo

Przesunięcie jądrowe w prawo objawia się zwiększoną liczbą neutrofilów z nadmierną lobulacją jądrową, która może wynosić 5 lub więcej płatów. Liczby sortowania leukocytów nie obejmują neutrofili z nadmierną lobulacją jądrową, dlatego przesunięcie jądrowe w prawo nie może być określane ilościowo w taki sam sposób jak przesunięcie jądrowe w lewo. Gdy neutrofile krążą w krwiobiegu przez dłuższy czas, często pojawiają się neutrofile z nadmierną lobulacją jądrową i starzeniem się. Prawostronne przesunięcie jądrowe występuje najczęściej u zwierząt leczonych glikokortykoidami lub hiperadrenokortycyzmem (zwłaszcza u psów), ponieważ glikokortykoidy hamują migrację neutrofili z naczyń krwionośnych i wydłużają ich krążenie. Hiperlobulacja spowodowana zaburzonym rozwojem neutrofilów występuje rzadziej, np. w makrocytozie VIP, zaburzeniach wchłaniania VB12 u sznaucera olbrzymiego czy dysplazji szpiku kostnego u zwierząt z białaczką szpikową.

12 Jaka jest najcięższa postać neutrofilii w obrazie leukocytów stresowych?

Stężenie frakcjonowanych neutrofilów w leukogramie obciążeniowym ma tendencję do zwiększania się do dwu- lub trzykrotności górnej granicy zakresu referencyjnego. Na przykład, w przypadku stosowania endogennych lub egzogennych glikokortykoidów, stężenie frakcjonowanych neutrofili u psów może wynosić nawet 35 000 neutrofili/uL. Wiele zapalnych leukocytozy z dojrzałą neutrofilią przypomina leukocytozę stresową i trudno byłoby je rozpoznać bez wywiadu i badania klinicznego.

13 Jakie są główne mechanizmy powodujące neutropenię?

a. Nadmierna migracja neutrofilów do tkanek podczas zapalenia (ostra infekcja bakteryjna, sepsa, martwica)

b. marginalizacja wywołana przez endotoksynę (przesunięcie neutrofili z puli krążącej do puli marginalnej)

c. Zmniejszona produkcja granulocytów w szpiku kostnym

(1) Wirusy (wirus białaczki kotów, wirus niedoboru odporności kotów, mikrowirusy)

(2) Naciek komórek śródszpikowych (supresja szpiku kostnego, np. limfosarcoma, mielofibroza, sarkoidoza)

(3) Toksyny (toksyczność estrogenów i sulfadiazyny u psów)

(4) dziedziczne (dorosłe psy rasy belgijski tanbirian, grey collie z okresową hematopoezą)

d. Zwiększone niszczenie neutrofilów (neutropenia o podłożu immunologicznym)

14 Dlaczego endotoksemia powoduje neutropenię?

Jednym z ogólnoustrojowych skutków działania endotoksyny jest zwiększenie adhezji neutrofili krwi do powierzchni śródbłonka poprzez aktywację cząsteczek adhezyjnych, co prowadzi do redystrybucji neutrofili we krwi, tj. z puli krążącej do puli limbicznej, i objawia się ciężką neutropenią. Mimo że neutrofile z puli marginalnej pozostają we krwi, nie pojawiają się w obrazie leukocytów, co jest znane jako pseudogranulocytopenia. Ta ostatnia jest tylko ostrą, przejściową zmianą, po której następuje neutrofilia, ze względu na zdolność endotoksyny do promowania uwalniania neutrofili z puli magazynowej szpiku kostnego.

15 Dlaczego zakażenie mikrowirusem powoduje ciężką leukopenię?

Komórki docelowe mikrowirusów psów i kotów to komórki w szybkiej mitozie, w tym komórki prekursorowe układu krwiotwórczego. Krótki okres półtrwania neutrofili i upośledzona produkcja granulocytów powodują szybkie wyczerpanie neutrofili we krwi i szpiku kostnym. Dodatkowo neutropenię pogłębia martwicze odwarstwienie nabłonka kosmków jelitowych w wyniku ataku wirusów na komórki gruczołów jelitowych, co powoduje zwiększone wchłanianie endotoksyn przez jelita. Typowymi zmianami hematologicznymi w zakażeniu mikrowirusami są neutropenia bez małopłytkowości i niedokrwistości.

16 Jakie dwa mechanizmy powodują neutrofilię?

a. Odmarginalizowanie neutrofili we krwi lub/i uwolnienie puli szpiku kostnego

(1) glikokortykoidy (podawanie, hiperadrenokortycyzm)

(2) adrenaliny (lęk, wysiłek fizyczny)

b zwiększone wytwarzanie granulocytów i uwalnianie puli magazynowych szpiku kostnego

(1) Choroby zapalne: zakaźne (bakteryjne, grzybicze, wirusowe zapalenie jamy brzusznej przenoszone przez kota); niezakaźne (o podłożu immunologicznym, martwica, hemoliza)

(2) Paraneoplastyczne (guzy wytwarzające płyny mózgowo-rdzeniowe)

(3) Ostra lub przewlekła białaczka granulocytowa

17 W których tkankach dochodzi do zapalenia bez objawów leukocytów zapalnych

Neutrofilowe zapalenie w pęcherzu moczowym, jelitach, naskórku i ośrodkowym układzie nerwowym zwykle nie powoduje istotnych zmian w obrazie leukocytów. Dzieje się tak dlatego, że w tych miejscach nie ma ochrony przed mediatorami zapalenia (np. płyny mózgowo-rdzeniowe) ani izolacji tkanek. Dlatego też nie występuje tam ogólnoustrojowa odpowiedź zapalna w granulopoezie i obrazie leukocytów.