Przed posiadaniem kota, utrwalone wyobrażenie o kotach było takie, że koty i mleko doskonale do siebie pasują. Szczególnie w telewizji często można zobaczyć filmy pokazujące karmienie mlekiem bezdomnych kotów.
Jednak po nabyciu kota okazało się, że zawsze istniały kontrowersje co do tego, czy koty mogą pić mleko.
Niektórzy właściciele uważają, że koty nie mogą pić mleka i po jego wypiciu dostają biegunki.
Inni właściciele uważają, że koty mogą pić mleko, a ich koty piją je od dzieciństwa do dorosłości bez żadnych problemów.
Kto ma rację, a kto się myli? Zaczynamy od kociąt, które nie zostały jeszcze odstawione od piersi.

I. Czy koty mogą pić mleko, czy nie?

Nowonarodzone kocięta muszą pić mleko matki, a podczas picia mleka ich organizm wydziela wystarczającą ilość laktazy, która rozkłada enzymy laktozy. Jednak wraz z odstawieniem od matki ilość laktazy wytwarzanej przez organizm kociaka stopniowo maleje, aż do momentu, gdy przestaje on produkować laktazę.

Jak przydatna jest laktaza?
W przypadku ludzi, osoby spożywające laktozę potrzebują laktazy, aby rozłożyć ją na cukry proste, zanim zostanie ona wchłonięta. Jeśli z jakiegoś powodu spożyta laktoza nie zostanie całkowicie rozłożona i wchłonięta, objawy trawienne są nazywane nietolerancją laktozy.
Według niektórych danych, 70% dorosłych czarnoskórych, 10-15% dorosłych białych i 95% Azjatów cierpi na nietolerancję laktozy.
W Chinach, według naukowców, częstość występowania zespołu złego wchłaniania laktozy u dorosłych po spożyciu mleka krowiego wynosi aż 86,7%, a wskaźnik nietolerancji 0,9.

Co to jest laktoza?
Laktoza, będąca dwucukrem składającym się z glukozy i galaktozy, jest unikalnym węglowodanem występującym w mleku ludzkim i mleku ssaków. Podczas wzrostu i rozwoju niemowląt i dzieci laktoza nie tylko dostarcza energii, ale także bierze udział w procesie rozwoju mózgu. Ponadto laktoza wspomaga produkcję niektórych bakterii kwasu mlekowego w jelicie człowieka, hamuje wzrost bakterii przetrwalnikowych oraz wspomaga motorykę jelit.
U większości kotów nietolerancja laktozy rozwija się do 2 miesiąca życia, a najczęstszą reakcją niepożądaną po spożyciu mleka jest biegunka.
Koty są mięsożercami, a ich organizmy mają wysokie zapotrzebowanie na tłuszcz i białko. Zawartość składników odżywczych w mleku nie tylko nie zaspokaja potrzeb kotów (w końcu krowy żywią się trawą), ale także zawiera dużą ilość laktozy, więc jak kocięta mogą ją przenosić?

1. Większość kotów nie toleruje laktozy.
Najpierw zastanówmy się, co to jest nietolerancja laktozy?
Laktoza to dwucukier, którego cząsteczka składa się z glukozy i galaktozy. Ma lekko słodki smak i nie może być wchłaniana bezpośrednio w organizmie, ale musi zostać rozłożona pod wpływem działania laktazy, aby mogła zostać wchłonięta. Dlatego też u kotów, którym brakuje laktazy, po spożyciu laktozy niestrawiona laktoza dostaje się bezpośrednio do jelita grubego, stymulując szybszą perystaltykę jelita grubego, co powoduje objawy takie jak burczenie w brzuchu i biegunka, zwane nietolerancją laktozy.
Wiele kociąt jest podatnych na czerwonkę (biegunkę) po wypiciu mleka lub produktów mlecznych, ponieważ w jelitach kota brakuje enzymów trawiących laktozę i enzymów laktazy. Laktoza zawarta w mleku nie może zostać sfermentowana w jelicie i nie może zostać strawiona przez organizm, a ta niestrawna laktoza powoduje namnażanie się bakterii, które zamiast tego wchłaniają wodę i powodują czerwonkę - taka sytuacja jest bardzo podobna do nietolerancji laktozy u ludzi. U dorosłych kotów poziom enzymu laktazy w organizmie jest niski i obniża się wraz z wiekiem, dlatego laktoza zawarta w mleku nie może zostać w pełni strawiona, co prowadzi do nietolerancji laktozy. Laktoza jest również fermentowana przez mikroorganizmy w tylnym kanale jelitowym, wytwarzając gazy i powodując wzdęcia, a nawet biegunkę osmotyczną. Długi łańcuch tłuszczowy zawarty w mleku nie jest łatwo przyswajalny przez koty i może prowadzić do biegunki objętościowej, która jest śmiertelna dla kotów, zwłaszcza kociąt.
Oczywiście nie wszystkie psy i koty nie tolerują mleka, a niewielki odsetek jest w stanie je strawić. W porównaniu z kotami czystej rasy, koty ras mieszanych są na ogół bardziej otwarte na mleko.

2. Skład odżywczy mleka mięsożernych kotów i mleka roślinożernych krów jest bardzo różny.
Koncepcja uzupełniania żywienia kota rodzinnego jest słuszna, ale podawanie mleka jest dyskusyjne. W końcu koty, kiedy są młode, piją mleko matki, a nie mleko krowie.
Mówiąc najprościej, stosunek tłuszczu mlecznego do laktozy w mleku kocim i mleku krowim jest inny. Skład mleka dla kotów charakteryzuje się wysoką zawartością tłuszczu, wysoką zawartością białka i niską zawartością laktozy; natomiast mleko ma niską zawartość tłuszczu, niską zawartość białka i wysoką zawartość laktozy; dla kotów zawartość białka w mleku jest na ogół niewystarczająca, a do karmienia potrzebne są dodatkowe dodatki, takie jak tauryna, ryby, mięso itp. Jeśli koty są karmione mlekiem i produktami mlecznymi przez długi czas po odstawieniu od matki, łatwo jest spowodować niedobór białka, niedobór energii i anoreksję.

3. Niektóre koty są uczulone na białko zawarte w mleku.
W odróżnieniu od objawów żołądkowo-jelitowych nietolerancji laktozy, koty, zwłaszcza kocięta, mogą być również uczulone na białko zawarte w mleku.
Mleko zawiera około 3 gramy białka na 100 ml, w tym zarówno kazeinę, jak i białka serwatkowe. Oba te białka mogą być potencjalnie przyczyną alergii. Jeśli reakcja immunologiczna jest zbyt silna, niewczesna pomoc może doprowadzić nawet do śmierci.
Kotom, które nie mają biegunki po wypiciu mleka, należy podawać świeżą wodę do picia również po wypiciu mleka. Ponadto, jeśli mleko zostanie wyjęte z lodówki, pod wpływem zimna może czasem wywołać u kotów czerwonkę, dlatego pokarm podawany kotom nie powinien być zbyt zimny, a przy chłodnej pogodzie można go najpierw lekko podgrzać.

II. Dlaczego niektórzy twierdzą, że koty mogą pić mleko?

Na nietolerancję laktozy mogą mieć również wpływ nawyki żywieniowe, które ukształtowały się z biegiem czasu, a także różnice genetyczne. Nie można wykluczyć, że niewielki odsetek kotów jest w stanie przystosować się do picia mleka. Koty wschodnie są bardziej narażone na nietolerancję laktozy niż koty zachodnie, a koty czystej rasy niż koty ras mieszanych.

Jeśli właściciel karmił kota mlekiem od momentu odstawienia od piersi, a jelito cienkie kota nadal w pewnym stopniu utrzymuje wydzielanie laktazy, a kot nie wykazuje nietolerancji laktozy i nie ma objawów biegunki, to kot jest szczęśliwą gwiazdą. (Jeśli jednak u kota raz wystąpi biegunka, należy natychmiast zaprzestać podawania mleka).

Właściciel nie powinien jednak czuć się szczęśliwy, nie powinien często karmić kota mlekiem, musi kontrolować jego ilość i nie powinien podawać kotu mleka jako codziennej wody do picia. W przeciwnym razie na dłuższą metę nerki kota będą obciążone. To, że kot uwielbia pić i może pić, nie oznacza, że jest to dobre dla jego zdrowia. To samo dotyczy jogurtu.

Poza tym mleko ma jeden skład odżywczy. Nawet w przypadku kotów, które są przyzwyczajone do picia mleka, właściciele muszą pamiętać o podawaniu im dodatkowych składników odżywczych. W przypadku dorosłych kotów nie ma potrzeby podawania mleka, a koty tłuste nie muszą go pić.

Należy również podkreślić, że jeśli są to świeżo odebrane kocięta (nie wiem, jak długo były odstawione od piersi), koty bezpańskie lub koty dorosłe, nie powinni ryzykować karmienia swoich kotów mlekiem. Chodzi tu nie tylko o nietolerancję laktozy, ale także o to, czy kot nie jest uczulony na białko zawarte w mleku.

III. Jakim więc mlekiem karmić kota?

1. Jeśli kot został zakupiony, zaleca się zabranie go do domu przynajmniej po odstawieniu od matki i uodpornieniu (około 3 miesięcy), aby mógł samodzielnie jeść ciastka z kocim mlekiem, co zapewni mu bardziej zrównoważone odżywianie.

2. Jeśli jest to adoptowany bezpański kotek i musi być karmiony ręcznie, zaleca się zakup mleka koziego w proszku z formułą o niskiej zawartości laktozy.