Zapewne widziałeś mój charakterystyczny krótki ogon, ale czy słyszałeś legendę, która go otacza? Jak mówi historia, wszystko zaczęło się, gdy ogon śpiącego kota zapalił się. Biedny kotek był tak przerażony, że uciekł i przypadkowo podpalił całe miasto! Wtedy cesarz zarządził, że wszystkie ogony kotów mają być odcięte (ała)! Choć to dobra historia, prawda jest taka, że nasz ogon był produktem mutacji genetycznej, a nie szalejącego ognia czy złego cesarza. Phew!

Zastanawiasz się, gdzie moja rasa miała swój początek? Cóż, to trochę skomplikowane. Japonia to nasz dom (nie na darmo nazywają nas Japoński Bobtail!), ale koci eksperci nie są przekonani, że nasza historia naprawdę zaczęła się na wyspie. Niektórzy naukowcy uważają, że mogliśmy zostać przywiezieni z Chin lub Korei, prawdopodobnie przez buddyjskich mnichów. Ponieważ jesteśmy tak fantastycznymi łowcami myszy, mnisi mogli podróżować z nami, aby powstrzymać szczury przed zjadaniem ich zwojów papieru ryżowego. Mniam - ryż i myszy. Cała ta rozmowa sprawia, że jestem głodny! Nasza historia jako zaciekłych pogromców gryzoni nie kończy się na tym. W 1600 roku, Japonia stała się gwiazdą w handlu jedwabiem. Jedynym problemem było to, że gryzonie zaczęły zjadać wszystkie jedwabniki! Na szczęście cesarz Japonii miał rozwiązanie: wypuścić koty. Pomogliśmy powstrzymać myszy i szczury, a w końcu my, japońskie Bobtail, staliśmy się powszechnymi kotami ulicznymi w całej Japonii. Ponieważ uratowaliśmy lukratywny handel jedwabiem przed zniszczeniem, być może ma to sens, że koty japońskie Bobtail od dawna są symbolami szczęścia w tym kraju. Można nas znaleźć w sztuce japońskiej, łatwo rozpoznawalnych po naszych krótkich, puchatych ogonach. Naszą sławę zdobyła figurka zwana maneki-neko, czyli kot wołający, która podobno przynosi szczęście swojemu właścicielowi! Ale jak trafiliśmy do Stanów Zjednoczonych? Po raz pierwszy zostały przewiezione przez żołnierzy amerykańskich po II wojnie światowej, ale dopiero w 1968 roku zostałyśmy sprowadzone do hodowli. Pani o imieniu Elizabeth Freret wysłała po trzy kocięta rasy Japanese Bobtail i zaczęła nas hodować, podobnie jak inny hodowca Lynn Beck. Razem, Elizabeth i Lynn napisali standard rasy dla Bobtaila. W 1976 roku Cat Fanciers Association uznało krótkowłose japońskie Bobtaili za rasę mistrzowską, a w 1993 roku w ich ślady poszły długowłose Bobtaili.